Wouter, een jonge man met autisme, stond altijd bekend als een harde werker. Hij voerde zijn werk uit met toewijding, ondanks de uitdagingen die zijn autisme met zich meebracht. Voor zijn collega’s leek het alsof alles goed ging. Maar de constante stroom aan prikkels op zijn werk, gecombineerd met de sociale verwachtingen, werd hem te veel. Hij voelde zich uitgeput en melde zich steeds vaker ziek. Hij worstelde in stilte met overprikkeling en depressieve gevoelens.
Mensen met autisme nemen, verwerken en reageren anders op sensorische informatie dan neurotypische mensen. Dit beïnvloedt hoe zij prikkels ervaren, hoe zij emoties uiten en reguleren. Stress en overprikkeling kunnen leiden tot emotionele uitbarstingen of juist tot vermijdingsgedrag. Hierdoor is er een verhoogd risico op depressie, zelfbeschadiging gedrag en suïcidaliteit onder mensen met autisme: naar schatting krijgt de helft van de mensen te maken met depressie, en velen voelen zich onbegrepen.
Hoe kun jij signalen van stress, depressie en suïcidaliteit bij mensen met autisme herkennen? Welke vaardigheden kun je cliënten aanleren om spanning te beheersen? En hoe betrek je hun omgeving bij het ondersteunen van hun welzijn?
volgt