Diagnosticeren is dagelijkse kost in de zorg. Diagnoses zijn voorál nodig als gemeenschappelijke taal tussen hulpverleners, maar goede zorg gaat verder dan diagnoses. Dat is niet eenvoudig in een tijd waarin het maar weinig mensen, inclusief patiënten en zorgverleners, lijkt te lukken om aan hun leed woorden te geven zonder diagnose en therapietaal te gebruiken. Wat is eigenlijk een diagnose? En wat doen diagnoses met de patiënt en de hulpverlener? De bijdragen tijdens dit symposium gaan in op - vaak niet gestelde - vragen rond het stellen van diagnosen, en ze zoeken aansluiting bij de beleefwereld van alle soorten van hulpverleners.
Dit symposium biedt een essentiële verdieping voor een professional die geconfronteerd wordt met strikte zorgkaders en die worstelt met (een gebrek aan) flexibiliteit in het systeem en medicalisering. Het symposium biedt zo stof tot nadenken voor hen die zoeken naar verbreding van hun inzicht in diagnostiek. We doen dit met verkenningen vanuit medisch ethisch, medisch filosofisch en medisch sociologische gezichtspunten.
Op deze dag hopen we te inspireren door plenaire sessies met een interactief karakter. Sprekers vullen elkaar aan, reageren op elkaar en zoeken het debat met het publiek en zo verdieping.
Inhoud
Het symposium heeft een theoretische en praktische Insteek. Er zullen sprekers zijn die verschillende zijden van het debat vertegenwoordigen. Dat wil zeggen: er zal geput worden uit praktische overwegingen en uit theoretische kaders met een variërende perspectief zoals vanuit het naturalisme, reductionisme, en holisme en stromingen daartussen. Tijdens deze dag proberen de sprekers de deelnemers te verrijken door filosofische inzichten te plaatsen bij de dagelijkse werkelijkheid.