Al geruime tijd is euthanasie op basis van psychisch lijden wettelijk toegestaan. Toch bleef het aantal psychiaters dat euthanasie uitvoerde in eerste instantie zeer klein en dientengevolge ook het aantal patiënten dat euthanasie kreeg. Wetenschappelijk onderzoek naar oorzaken van deze lage aantallen liet onder andere zien dat psychiaters het moeilijk vinden te beoordelen of patiënten op psychische gronden ondraaglijk lijden. Ook vindt men het niet eenvoudig te bepalen of iemand uitzichtsloos lijdt, hetgeen wil zeggen of iemand ‘uitbehandeld’ is. Een derde reden tot terughoudendheid is dat de beoordeling of de euthanasieprocedure correct doorlopen is door de Regionale Toetsingscommissie Euthanasie achteraf plaatsvindt. Hierdoor kan de uitvoerend clinicus achteraf juridisch vervolgd worden. Werd euthanasie bij psychiatrische patiënten in eerste instantie vrijwel alleen uitgevoerd door het Expertisecentrum Euthanasie, inmiddels stijgt het aantal psychiaters dat euthanasie zou willen toepassen en zijn er GGZ-instellingen die euthanasie bieden. De soms heftige discussie tussen voor- en tegenstanders van euthanasie bij psychisch lijden, is recent geëscaleerd in de landelijke pers, waarna de NVvP heeft opgeroepen tot kalmte in het debat.