Een 4-daagse masterclass (met een terugkomdag) waar we vanuit de eigen ervaring van de deelnemers op het gebied van palliatief terminale zorg, stervensbegeleiding, rouwverwerking en geestelijke verzorging op zoek gaan naar een passende invulling van het begrip spirituele zorg in de huidige context van de Nederlandse gezondheidszorg, met specifieke aandacht voor de (ondersteunende) expertise van geestelijk verzorgers. Veel professionals in de gezondheidszorg verlenen zorg aan bewoners, patiënten of cliënten die ernstig ziek zijn, toenemende kwetsbaarheid ervaren en (daardoor) palliatieve zorg behoeven, en aan hun naasten. Vanuit de definitie van palliatieve zorg van zowel de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO, 2002) als de Nederlandse definitie uit het kwaliteitskader palliatieve zorg (IKNL/Palliactief, 2017), wordt nadrukkelijk aandacht gevraagd voor de dimensie van zingeving en spiritualiteit. Het begrip zingeving en spiritualiteit roept diverse beelden op bij de verschillende zorgverleners, wat een risico is voor juiste afstemming van zorg. De richtlijn ‘Zingeving en spiritualiteit in de palliatieve fase’ (Pallialine, 2018) geeft een theoretisch en praktisch kader om op een goede manier aandacht te hebben voor zingeving. Deze richtlijn gaat uit van de eigen verantwoordelijkheid van iedere zorgverlener, rekening houdend met een expertrol voor de geestelijk verzorger. Op veel plaatsen wordt op basis van dit document door zorgverleners gezocht naar mogelijkheden om geïntegreerde en multidisciplinaire spirituele zorg te ontwikkelen.